Het is ruim veertig jaar geleden dat Amerikaanse artsen in juni 1981 alarm sloegen: zij ontdekten een nieuw virus, dat vooral rond leek te gaan onder homoseksuele mannen. Enkele jaren later zal het virus hiv genoemd worden. Miljoenen mensen zijn wereldwijd overleden, onder wie duizenden in Nederland. Vandaag praten we over de erfenis van de hiv-epidemie en de verhalen van mensen die deze van dichtbij hebben meegemaakt.
René Klein bij Paul de Leeuw, de berichtenstroom over dood en verderf, en kaposi’s sarcoma, de zo kenmerkende zwarte vlekken op armen, benen, lijf en gezicht. Het zijn beelden die symboliseren hoe de hiv-epidemie diepe sporen heeft achtergelaten in de Nederlandse maatschappij en cultuur. Een generatie heeft vrienden, geliefden en familieleden moeten begraven, en jongere generaties homomannen moesten zich verhouden tot de dreiging van ziekte en een vroegtijdige dood, ook toen medicatie ervoor zorgde dat hiv zich niet meer ontwikkelde tot aids. Vanmiddag spreken we over hoe het is om met hiv en aids te leven. Welke verhalen zijn er, los van sensationele nieuwsberichten?
De afgelopen jaren is er sprake van een hernieuwde interesse in het verzamelen en documenteren van verhalen rondom hiv/aids. Zo organiseerde House of Hiv in augustus 2022 een tentoonstelling op acht locaties in Amsterdam, waar verschillende gemeenschappen aan het woord kwamen. In juni 2024 begon de VPRO met het uitzenden van de podcast En niemand bleef onaangeraakt, gemaakt door Maurits de Bruijn en Randy Vermeulen. Aan de Universiteit van Amsterdam is een onderzoeksproject gestart, waarin de beleving van de aidscrisis wordt onderzocht en in verband gebracht met beleidskeuzes sinds de jaren tachtig. Onder leiding van Jesse van Amelsvoort gaan we in gesprek over de geleerde lessen en de verhalen die nog verteld moeten worden. Met: Bram Mellink, Randy Vermeulen e.a.
Dit programma is ook online te volgen (via de link van het event).